download 

موزیک جدید و بسیار زیبا از هادی آئین طلب بنام حسودُم

صــداے تپـش هـاے قلبــــ ـم رو میشنوم


ولـے


هیچـ علاقه اے به زندگـے کردنــــ توش نیستـــــ

آهای ایــــوبــــــ کجایی؟!




تا برایتــــــ از صبــــــر بگویـــــم . . .

حالا كه رفتهــ ای،



ساعتهــــا به این می اندیشم



كه چرا زنــــده ام هنـــوز؟



مگـه نگفتـــه بــودم بی تــــو میمیرم؟



خدا یادش رفته استــــــ مرا بكشــــد،



یا تــــــو قرار استــــــ برگردی؟! 

بغض گلویم را میفشارد و من از همه ی دوستانم دور مانده ام

من دور مانده ام یا آنها از من دور شده اند

در این دنیا همیشه تنها بوده ام

دیگر کسی پیدا نمیشود که با منـــــــ گریه کند

که برای منــــــ گریه کند

حتی کسی حاضر نیست با من بخندد

من در گوشه ای از این دنیا

تنها مانده ام 

یه آدمایی هستند که هیچ وقت ترکت نمیکنن


ولی بلدن کاری کنن

تا خودت یواش یواش ترکشون کنی. 

باصدام میام همه جا تو رو مینویسم

روی آینه گریه هام گونه های خیسم

ای که معنی اسم تو آسمون پاکه

ریشه صدا نبض عشق زیر پوست خاکه

تنهايي رو در تنهايي تجربه کردن . . .
بهتر از اينه که تنهايي رو در کنار يکي ديگه تجربه کني

غم داشتن بخشی از زندگی ست، اما غمخوار نداشتن عذاب زندگی ست 

وقتی که نبود


من به بودنش نیازمند شدم

وقتی که رفت

من به انتظار آمدنش نشستم

وقتی که نمی*توانست مرا دوست بدارد

من او را دوست داشتم

وقتی که او تمام کرد

من شروع کردم


وقتی که او تمام شد

من آغاز کردم

چه سخت است تنها متولد شدن

مثل تنها زندگی کردن است

مثل تنها مردن 

با تو آغاز می کنم صبح من به نام تو

می نويسم قصه ای تازه از الهام تو

ای شروع دل پذير ، مثل خورشيد بی نظير

به تو تقديم می کنم عشق و از من بپذير

ای قشنگترين بهانه واسه گفتن ترانه

من يه عشق جاودانه به تو تقديم می کنم

در اين غربت شبانه با صداقت ، عاشقانه

قلبم و با اين ترانه به تو تقديم می کنم

ای طلوع ماندگار ، گل هميشه بهار

به تو تقديم می کنم هر چه هست در روزگار

گفته ها ناگفته ها ، هر چه هست در باورم

به تو تقديم می کنم آرزوی آخرم 

تنها یک لیوان می خواهم


از دست" تو"


جرعه ای عشق بنوشم کافیست...

سرشار می شوم از یک جرعه

سرشار می شوم از عشق پس از نوشیدن آن

همه تار و پودم لبریز خواهد شد از آن

قطره ای از عشق غوغایی می کند در قلبم ...


مایه حیاتی بخدا ای "عشق" 

امشب تمام گذشته ام را ورق زدم :

پر از لحظه های سیاه ، لحظه های داغ و پرالتهاب بی قراری ، دلتنگی افسرده ، خاموشی ، سکوت ، اشک ، سوختن ….

چیزی نیافتم . 

تاریکی اتاقم شکسته می شود با نوری ضعیف ...
لرزشی روی میز کنار تختم میفتد ..
از این صدا متنفر بودم اما ...
چشم هایم را میمالم ..
new message
تا لود شود آرزو می کنم ... کاش تو باشی ...
...
سکوت می کنم ، آرزوی بی جایی بود !!

مدت هاست تنها چیزی که مرا یاد ِ تو می اندازد
طعنه های دیگران است !
شاید اگر این " دیگران " نبودند ،
تو
زودتر از اینها
برای من ، مـُرده بودی ...!!! 

حرفي نيست ...

فقط مي نويسم ... رفت ! 

حسي كه دوستت داشت!!!

خود باش 

به اعتماد هيچ

شانه اي اشك نريز ...!

به اعتبار هيچ

اشكي هم شانه نباش...!

"سـکوت" خطرناکتر از "حـرفهای نیشدار" است!

بدونِ شَـك کسی که "سُکــوت" مـی کــند؛

روزی حرفهایش را سرنوشت به شما خواهد گفت... 

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود، از هر مژه چون سیل روانه
خواهد به سر آید، شب هجران تو یا نه
ای تیر غمت را دل عشاق نشانه


جمعی به تو مشغول و تو غایب ز میانه

رفتم به در صومعه‌ی عابد و زاهد
دیدم همه را پیش رخت، راکع و ساجد
در میکده، رهبانم و در صومعه، عابد
گه معتکف دیرم و گه ساکن مسجد

یعنی که تو را می‌طلبم خانه به خانه

روزی که برفتند حریفان پی هر کار
زاهد سوی مسجد شد و من جانب خمار
من یار طلب کردم و او جلوه‌گه یار
حاجی به ره کعبه و من طالب دیدار

او خانه همی جوید و من صاحب خانه

هر در که زنم، صاحب آن خانه تویی تو
هر جا که روم، پرتو کاشانه تویی تو
در میکده و دیر که جانانه تویی تو
مقصود من از کعبه و بتخانه تویی تو

مقصود تویی، کعبه و بتخانه بهانه

بلبل به چمن، زان گل رخسار نشان دید
پروانه در آتش شد و اسرار عیان دید
عارف صفت روی تو در پیر و جوان دید
یعنی همه جا عکس رخ یار توان دید

دیوانه منم، من که روم خانه به خانه

عاقل، به قوانین خرد، راه تو پوید
دیوانه، برون از همه، آیین تو جوید
تا غنچه‌ی بشکفته‌ی این باغ که بوید
هر کس به زبانی، صفت حمد تو گوید

بلبل به غزلخوانی و قمری به ترانه

بیچاره بهایی که دلش زار غم توست
هر چند که عاصی است، زخیل خدم توست
امید وی از عاطفت دم به دم توست
تقصیر خیالی به امید کرم توست

یعنی که گنه را به از این نیست بهانه

شیخ بهایی
 

نگو قراره که دیگه یه لحظه پیشم نباشی

نمیذارم یواش یواش هم رنگ سایه ها باشی








دسته گلها تو نمیخوام








خاطرهاتو نمی خوام









خودت که بهتر میدونی که من فقط تو رو میخوام









گل های باغچه رو برات تک تک و از شاخه چیدم









ببین چقدر جون میکنم بهت بگم دوست دارم

اگر باران بودم ،آنقدر می باریدم تا غبار غم از دلت بردارم

اگر اشک بودم ، مثل باران بهاری به پایتمی گریستم

اگر گل بودم شاخه ایی از وجودم را تقدیم وجود عزیزت میکردم

اگر عشق بودم ،‌آهنگ دوست داشتن رابرایت مینواختم

ولی افسوس که
نه بارانم ،‌نه اشک ،‌نه گل و نه عشق اما هر چه هستم


دوستت دارم 

چه زیباست بخاطر تو زیستن


وبرای تو ماندن بپای تو مردن وبه عشق تو سوختن؛

وچه تلخ وغم انگیز است، دور از توبودن، برای تو گریستن؛

و به عشق و دنیای تو نرسیدن؛ ایکاش می دانستی بدون تو،

مرگ گواراترین زندگیست؛ بدون تو وبه دور ازدستهای مهربانت،

زندگی چه تلخ وناشکیباست. ایکاش می دانستی مرز خواستن کجاست،




وایکاش میدیدی قلبی راکه فقط برای تو می تپد


دوست دارم تا اخرين باقيمانده ی جانم تو را عاشق كنم

زندگی من در زلالی چشمان تو خلاصه شده

زندگی من در نفس های بازدم تو جاری شده

زندگی من در همين از تو نوشتن ها وسعت يافته

نفس كشيدن من تنها با ياد اوری زنده بودن تو امكان پذير است




همين كه گاه نگاه چشمان پر از عشق يا سردی تو را ميبينم برايم كافی است و قانع


كننده است كه زندگی زيباست




اگر روزی از ديار من سفر كنی با چشمانی نابينا شده از گريستن در نبودت جای


قدمهايت را بر روی سنگفرش خيابان گل باران ميكنم

 

نذار چشمات بارونی شن قسمتمون جداییه



نمیزارن مال من شی میگن که دستات خالیه



میگن لیاقت ندارم میخوان که تنهات بزارم



میگن برات خیلی کمم تو لحظه هات پا نزارم 

                                             نمیدونن دق میکنم جزتو کسی رو ندارم



                                                 نمیفهمن که واست یه قلب دیوونه دارم



                                                  میخوان فراموشت کنم قسمت دیگرون بشی



                                               میخوان بگیرنت ازم ازعشق من دست بکشی

اشکاتوپاک کن که دیگه باید ازت دل بکنم

میرم ولی نمیدونم با این دلم چیکار کنم

برونزار دیگه بیشترازاین چشمای‌خستم‌ ببارن

الهی خوشبخت شی گلم برو که طاقت ندارم

برو که طاقت ندارم

تا حالا بهت نگفتم ولی حالا می خوام بگم بی تو میمیرم ..

می خوام بگم تو دنیای منی ..

می خوام بگم با تو بودن چه لذتی داره ..

ی خوام بگم دوست دارم فقط به خاطر خودت !!

می خوام بگم شدی مجنون عشقم ...

می خوام بگم هر وقت اراده کنی برات میمیرم !

می خوام بگم که می خوام دلمو فرش زیر پات کنم ..

می خوام بگم اگه یه روز نبینمت چقدر دلم برات تنگ میشه !!

می خوام بگم نبودنت برام پایان زندگیه !!

می خوام بگم به بلندی قله اورست و پهناوری اقیانوس اطلس دوست دارم ...

می خوام بگم یه گوشه چشاتو به همه دنیا نمیدم ...

می خوام بگم هیچ وقت طاقت هجرتو ندارم ...

می خوام بگم مثل خرابه های بم خرابتم ...

می خوام بگم بیشتر از عشق لیلی به مجنون عاشقتم ..

می خوام بگم هر جور که باشی دوست دارم !!

می خوام بگم غم تو رو به شادی دیگران نمیدم !!

می خوام بگم اگه حتی من رو هم دوست نداشته باشی من دوست دارم ..

می خوام بگم مثل نفسی برام اگه نباشی منم نیستم ...

می خوام بگم هر شب با خیالت می خوابم !!

می خوام بگم جایگاه همیشگی تو قلب منه !!

می خوام بگم حاضرم قشنگترین لحظه هام رو با سخت ترین دقایقت عوض کنم ..

می خوام بگم لحظه ای که تو رو میبینم بهترین لحظه زندگیمه !!

می خوام بگم در حد پرستش دوست دارم ....!

حرف آخرم عشقم:"دوست دارم ""عاشقتم""میپرستمت" 

یه پسر بود که زندگی ساده و معمولی داشت
اصلا نمی دونست عشق چیه عاشق به کی می گن
تا حالا هم هیچکس رو بیشتر از خودش دوست نداشته بود
و هرکی رو هم که میدید داره به خاطر عشقش گریه میکنه بهش میخندید
هرکی که می ومد بهش می گفت من یکی رو دوست دارم
بهش می گفت دوست داشتن و عاشقی مال تو کتاب ها و فیلم هاست….
 

به گوشت می رسه روزی که بعد از تو چی شد حالم
چه جوری گریه می کردم که از تو دست بردارم
نشد گریه کنم پیشت نخواستم بد شه رفتارم
نمی خواستم بفهمی تو که من طاقت نمی یارم
دلم واسه خودم می سوخت برای قلب درگیرم
یه روز تو خنده هات گفتی تو می مونی و من میرم

عشق یعنی: هر اس ام اس که می رسه امیدوار اون باشی.

عشق یعنی: برای هر کسی که می خوای اس ام اس بزنی اشتباهی واسه اون بفرستی.

عشق یعنی: دنبال یه موضوع میگردی که به اون اس ام اس بدی.

عشق یعنی:دایم موبایلتو چک می کنی که نکنه از اون اس ام اس رسیده باشه .

عشق یعنی: همش فکر می کنی موبایلت تو جیبت داره می لرزه اما نگاش که می کنی خبری نیست.

عشق یعنی: شب ایی که اس ام اس نمیاد اعصابت خورد میشه. 

خوش به حال باد....

لب هایت را لمس میکند

وهیچکس از او نمیپرسد با تو چه نسبتی دارد

کاش مرا باد می آفریدند....

همانقدر بخشنده و آزاد...

و کاش قبل از انسان بودنت تو را برگ درختی خلق میکردند....

...عشق بازی برگ وباد را دیده ای؟

 

گر تو یارم نشوی آخر پاییز من است / فکر بی تو شدنم دشمن بنیان من است / تا زمانی که تو شیرینی و دوری ز دلم / رنگ خون بر
جگر فرهاد من است

این حرف آخر نیست
به ارتفاع ابدیت دوستت دارم
حتی اگر به رسم پرهیزکاری های صوفیانه
از لذت گفتنش امتناع کنم …



سه شاخه گل برات میفرستم

یکی از طرف خداوند که نگهدارت باشه

دومی از طرف دلمه که دوستت داره

و سومی از طرف چشامه که دلتنگ دیدارت شده



خوشحالم که بردم چون کسی رو از دست دادم که دوستم نداشت

خوشحالم که باختی چون کسی رو از دست دادی که دوستت داشت.





تو روزگار رفته ببین چی سهم ما شد

از عاشقی تباهی

از زندگی مصیبت

از دوستی شکستو

از سادگی خیانت . . .





هر انکه یار خواهد یار بسیار

ولیکن فرق دارد یار با یار

دل من سایه لطف تو میخواست

و گرنه سایه دیوار بسیار



نه بلبل خواهد از بستان جدایی نه گل دارد خیال بیوفایی اگر گفتی مرا الان چه حالیست میان قلب من جای تو خالیست.



از دوری تو دلی پر از غم دارم / وز غصه ی تو همواره ماتم دارم / گر حق بدهد به من همه ملک وجود / گویم که گل روی تو را کم دارم .

عمری با غم عشقت نشستم
به تو پیوستم واز خود گسستم
ولیکن سرنوشتم این سه حرف بود
تو را دیدم. پرستیدم . شکستم



سعی کن همیشه تنها باشی چون تنها به دنیا آمده ای و تنها می میری بگذار عظمت عشق را هیچ گاه درک نکنی چون آنقدر عظیم است که تو را در زندگی نابود می کند اما اگر عاشق شدی ... فقط یک نفر را دوست بدار بخند ، گریه کن و قدم بردار تنها برای یک نفر



لا لالالا نخواب دنيا خسيسه واسه كم آدمي خوب مي نويسه يكي لبهاش تو خوابم غرق خنده است يكي پلكاش تو خوابم خيسه خيسه لا لالالا نخواب عاشق يه سيبه هميشه سرخ و تب دار و غريبه تا اون بالاست رسيده است ولي تنهاست پايين هم كه مي افته بي نصيبه



نه دل در دست محبوبي گرفتار نه سر در کوچه باغي بر سر دار از اين بيهوده گرديدن چه حاصل ؟؟ پياده مي شوم ، دنيا نگهدار

 

خداوندا !

مگر نه اینکه من نیز چون تو تنهایم

پس مرا دریاب

و به سوی خویش بازگردان ،

دستان مهربانت را بگشا

که سخت نیازمند آرامش آغوشت هستم. 

در جواني غصه خوردم هيچ کس يادم نکرد

در قفس ماندم ولي صياد آزادم نکرد

آتش عشقت چنان از زندگي سيرم کرد

آرزوي مرگ کردم مرگ هم يادم نکرد 

بغض گلویم را می فشارد و من از همه ی دوستانم دور مانده ام

من دور مانده ام یا آنها از من دور شده اند؟؟

در این دنیا همیشه تنها بوده ام!!

دیگر کسی پیدا نمی شود که با منــــ گریه کند...

که برای منــــــ گریه کند.....

حتی کسی حاضر نیست با من بخندد....

من در گوشه ای از این دنیا

تنها مانده ام

به چشمانم دروغــی گفتم

گفتم که به خوابم میایی

شایدپلــک هایم

دمی ارام گیرند 

وقتی کسی رادوست داری، گفتن آسان تراست،

شنیدن آسان تراست، بازی کردن آسان تراست،

کارکردن آسان تراست. ووقتی که کسی تورا دوست دارد،

خندیدن آسان تراست. واگر تنهای تنها باشی،

به مرگ فکرکردن ازهمه چیزآسان تراست 

دلـــــــم تــــــنــــــگ شـــــــــده

برای عکس هایی که پاره کردم و سوزانـدمشان...

برای دفتر خاطراتم که مدتهاست دیگر چیزی در آن نمی نویسم...

حـتـی برای آدمهای حسودی که دورو برم می چرخیدند و خـیـلـی دیـــرشناختمشان...!

برای بـی خـیـالــی و آرامشی که مدتهاست که دیگر ندارمش...

خنده هایی که دارم فراموششان می کنم...

و برای خودم که حالا دیگـر خیلی عوض شده ام!

راستی...؟؟؟؟

می دونی وقتی خدا داشت بدرقه ام می کرد بهم چی گفت !؟

جایی که می ری مردمی داره که می شکننت..

نکنه غصه بخوری ، تو تنها نیستی..

تو کوله بارت عشق می ذارم که بگذری، قلب می ذارم که جا بدی...

اشک می دم که همراهیت کنه و مرگ که بدونی بر می گردی پیش خودم... 

چقدر تنهایم...

این را وقتی می فهمم که در غبار آیینه خود را می بینم...

وقتی می فهمم که اشکهایم با انگشتان باد پاک می شوند...

و وقتی که خاک بر چهره ام بوسه می زند...

و من بی هیچ رمقی اسیر کوی و برزنم...

کاش هیچگاه سکوت نمی کردم...

چنان از عطر اقاقی مست شدم،

که فراموش کردم سکوت کوچه را...

به زمین میزنی و میشکنی




عاقبت شیشه امیدی را


سخت مغروری و میسازی سرد


در دلی آتش جاویدی را


دیدمت وای چه دیداری وای


این چه دیدار دلآزاری بود


بی گمان برده ای از یاد آن عهد


که مرا با تو سر و کاری بود


دیدمت وای چه دیداری وای


نه نگاهی نه لب پر نوشی


نه شرار نفس پر هوسی


نه فشار بدن و آغوشی


این چه عشقی است که در دل دارم


من از این عشق چه حاصل دارم


می گریزی ز من و در طلبت


بازهم کوشش باطل دارم


باز لبهای عطش کرده من


لب سوزان ترا می جوید


می تپد قلبم و با هر تپشی


قصه عشق ترا میگوید


بخت اگر از تو جدایم کرده


می گشایم گره از بخت چه باک


ترسم این عشق سرانجام مرا


بکشد تا به سراپرده خاک


خلوت خالی و خاموش مرا


تو پر از خاطره کردی ای مرد


شعر من شعله احساس من است


تو مرا شاعره کردی ای مرد


آتش عشق به چشمت یکدم


جلوه ای کرد و سرابی گردید


تا مرا واله بی سامان دید


نقش افتاده بر آبی گردید


در دلم آرزویی بود که مرد


لب جانبخش تو را بوسیدن


بوسه جان داد به روی لب من


دیدمت لیک دریغ از دیدن


سینه ای تا که بر آن سر بنهم


دامنی تا که بر آن ریزم اشک


آه ای آنکه غم عشقت نیست


می برم بر تو و بر قلبت رشک


به زمین می زنی و میشکنی


عاقبت شیشه امیدی را


سخت مغروری و میسازی سرد


در دلی آتش جاویدی را.............